Κοινωνική Ευαισθησία

Ένα πολύ ενδιαφέρον και επίκαιρο άρθρο του Μπάμπη Μπαρμπουνάκη, δημοσιευμένο στον Αγγελιοφόρο και απεσταλμένο στο thessnea.blogspot.com.


Διανύουμε την πιο κρύα περίοδο της Ευρώπης, με τσουχτερές θερμοκρασίες που δυστυχώς θα αποβούν μοιραίες για κάποιους άτυχους που δεν έχουν πού να διανυκτερεύσουν και πού να ζεσταθούν.

Η λύση του πτωχοκομείου, μιας στέγης που θα έχει μόνιμη χρήση, είναι αναγκαία περισσότερο παρά ποτέ. Αλλωστε κάθε μέρα προστίθεται κάποιος στη μακρά λίστα των ανθρώπων που τα έχουν χάσει όλα και είναι αναγκασμένοι να ζουν στο πεζοδρόμιο, να τρέφονται στα συσσίτια και να περιθωριοποιούνται, συνήθως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Παρότι στον πιο ζεστό και φιλόξενο τόπο της χώρας μας, στην Κρήτη, πρόσφατα 62χρονος άνδρας άφησε την παγωμένη του πνοή στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς των Χανίων πάνω σε ένα παγκάκι. Οπως ανέφερε ο πρόεδρος του Κέντρου Υποδοχής Αστέγων του δήμου Αθηναίων, Γιώργος Αποστολόπουλος, το προηγούμενο διάστημα, μόνο σε μια μέρα έδωσαν περισσότερες από εξήντα κουβέρτες σε αστέγους στην Αθήνα. Πολλοί είναι οι άστεγοι που ζητούν ένα πιάτο φαγητό στις εφημερίες των δημόσιων νοσοκομείων.

Η γραμμή από το να περάσει κανείς από τη σιγουριά του σπιτιού στο να βρεθεί άστεγος και απένταρος στο δρόμο είναι λεπτή όσον αφορά τους νεόπτωχους και κοινωνικά έκπτωτους συμπολίτες μας, εξαιτίας της ανεργίας που αναγκάζονται να βιώσουν.

Η σημερινή κοινωνική κατάσταση έχει πολλά κοινά στοιχεία με την άνοιξη του '36, όταν η Ευρώπη βρισκόταν στα πρόθυρα κατάρρευσης, αλλά η νίκη διαφόρων λαϊκών μετώπων, όπως στη Γαλλία με τον Λεόν Μπλουμ και στην Ισπανία με τον Μανουέλ Αζάνα, έδινε ελπίδα ενάντια στο φασισμό μιας Ευρώπης που ήταν συγκλονισμένη από μια οικονομική κρίση χωρίς προηγούμενο. Νωρίτερα η κρίση του 1929, που ήταν η μεγαλύτερη όλου του αιώνα, είχε ξεκινήσει όπως και σήμερα από την Αμερική. Οι κοινωνίες οδηγήθηκαν σε βίαιους μετασχηματισμούς και οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων άλλαξαν δραματικά. Είναι η εποχή που δόθηκε ώθηση σε νέες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, αλληλοβοήθειας και συλλογικής έκφρασης αλληλεγγύης.

Ο φτωχός άνθρωπος, αυτός που πλήττεται περισσότερο από την κρίση, είναι αυτός που γίνεται μεγαλύτερη είδηση στα δελτία ειδήσεων και πάνω σ' αυτόν εστιάζεται περισσότερο η κοινωνική ευαισθησία. Υπάρχουν και οι χιλιάδες μοναχικοί των θλιβερών διαμερισμάτων που βιώνουν τη φτώχεια στωικά, προσπαθώντας να αντεπεξέλθουν στους δυσβάσταχτους λογαριασμούς και πολλές φορές σε παγωμένα σπίτια, αφού δεν περισσεύουν χρήματα για το πετρέλαιο θέρμανσης. Στο μεταξύ εμείς ας ανοίξουμε τα δημόσια κτίρια της πόλης μας και ας δεχτούμε τους ανθρώπους που δεν έχουν άλλη επιλογή από το να διανυκτερεύουν στο δρόμο, πριν να είναι αργά.
*Του Μπάμπη Μπαρμπουνάκη