Το ΑΠΘ, εντοπίζοντας τα προβλήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή του νέου νόμου απαρίθμησε μεταξύ άλλων τα εξής σημαντικότερα:
α) Υπεραρμοδιότητες (μη αιρετού από σχολή) κοσμήτορα (για προγράμματα σπουδών, εκλεκτορικά σώματα). Οι αρμοδιότητες αυτές καλύπτουν και γνωστικά πεδία για τα οποία ο κοσμήτορας δεν είναι ειδικός.
β) Αποδόμηση Τμημάτων, κατάργηση Τομέων.
γ) Αποχωρισμός Μεταπτυχιακών από προπτυχιακά Τμήματα (συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, μεγάλες δαπάνες).
δ) Εκλογές καθηγητών: περιορισμός εκλεκτόρων σε 4-7, έλλειψη νομοθετικών εγγυήσεων για προσόντα, ενδεχόμενο ανισοδυναμίας, αδιαφάνεια (η κρίση δεν διεξάγεται ενώπιον Συνέλευσης).
ε) Κατάργηση πτυχίου (προβλέπονται τίτλοι σπουδών, που αντιστοιχούν σε άνισα, ταχύρρυθμα ή μη, και ίσως ασύνδετα από επιστημονικά αντικείμενα, προγράμματα).
στ) Δυνατότητα μείωσης διάρκειας σπουδών και πρόβλεψης ταχύρρυθμων προγραμμάτων (π.χ. ετήσιων), που θα ήταν ενδεδειγμένα μόνο στο πλαίσιο της διά βίου εκπαίδευσης.
η) Έλλειψη προβλέψεων χρηματοδότησης για φοιτητική μέριμνα, σύνδεση αξιολόγησης - χρηματοδότησης μέσω ΑΔΙΠ.
θ) Συμβούλιο με ευρείες και αποφασιστικές διοικητικές αρμοδιότητες, στο οποίο μετέχουν μόνο 8 ακαδημαϊκά μέλη, χωρίς εκπροσώπηση Σχολών και Τμημάτων, με εξωτερικά μέλη που μπορεί να μην έχουν καν πτυχίο ΑΕΙ και με πρόεδρο μη πανεπιστημιακό.
Πηγή: onusnewsgr.blogspot.com
