Όλα ξεκίνησαν από τη μήνυση του έκπτωτου δημάρχου Ζαχάρως στην Ηλεία Σπύρου Μπιλιώνη για συκοφαντική δυσφήμιση στο δημοσιογράφο Μάκη Νοδάρο και την επιλογή του να δημοσιεύσει τις εκκρεμότητες που είχε με την δικαιοσύνη ο κος Μπηλιώνης που δεν του έδιναν τη δυνατότητα να διεκδικήσει το δημαρχειακό θώκο.
Ο δημοσιογράφος είχε τελικά δίκιο με αποτέλεσμα ο δήμαρχος Μπιλιώνης να κυρηχθεί έκπτωτος σύμφωνα με απόφαση του περιφερειάρχη Πελοππονήσου. Η απόφαση των δικαστών ασχολείται εκτενώς με την ελευθερία της έκφρασης στο πέλαγος του διαδικτύου και ιδιαίτερα στα ανώνυμα και επώνυμα ημερολόγια-ιστολόγια (blogs).
Η απόφαση αναφέρει : «Το ιστολόγιο είναι ένα διαδραστικό μέσο επικοινωνίας αόριστου αριθμού προσώπων και στο σημείο αυτό διαφέρει από τις ιστοσελίδες που διατηρούν τα μέσα ενημέρωσης στο Διαδίκτυο, διότι η διαμόρφωση του περιεχομένου του δεν αποφασίζεται μόνο από τον κύριο και τους δημοσιογράφους του μέσου ενημέρωσης αλλά από τους χρήστες του Διαδικτύου, οι οποίοι είναι αναγνώστες του ιστολογίου» αναγνωρίζοντας την αμφίδρομη φύση που κυριαρχεί στα προσωπικά ή συλλογικά ιστολόγια και τα διαφοροποιεί από την «κλασική» εφημερίδα αλλά και τα ιστολόγια που διατηρούν τα μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης που έχουν συγκεκριμένη δομή και ιεραρχία, «στο ιστολόγιο δεν υπάρχει η συνήθης ιεραρχική δομή οργάνωσης που απαντάται στα παραδοσιακά έντυπα, δηλαδή δεν υπάρχει ιδιοκτήτης, εκδότης, διευθυντής, συντάκτης, ούτε απαντώνται τα αντίστοιχα πρόσωπα που προβλέπει ο Νόμος 1178/1981 για τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς».
Ολόκληρο το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης είναι πολύ πιο κοντά στη σύγχρονη φύση του διαδικτύου σε σχέση με παλιότερες αποφάσεις που έπαιρναν υπόψιν τη φύση των παραδοσιακών Μέσων Ενημέρωσης για να κρίνουν τα blogs. «Το γεγονός ότι ο κάτοχος-διαχειριστής του ιστολογίου δεν υποχρεούται να χρησιμοποιεί τα αληθινά στοιχεία του αλλά δύναται να εμφανίζεται στους αναγνώστες του χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο, ούτως ώστε κανείς από τους επισκεπτόμενους το ιστολόγιό του να μη γνωρίζει την αληθινή του ταυτότητα, δεν αναιρεί τον χαρακτηρισμό του ιστολογίου ως ηλεκτρονικού εντύπου, διότι άλλωστε και στα γραπτά έντυπα παραδοσιακής μορφής είναι συνήθης η αρθρογραφία με ψευδώνυμο».
Οι συγκεκριμένοι δικαστές φαίνεται να είναι αρκετά εξοικειωμένοι με το διαδίκτυο και να παρακολουθούν τις εξελίξεις σε αυτό. Η συζήτηση στην Ελλάδα για την διαδραστικότητα, το σχολιασμό και την ελευθεροτυπία στα ιστολόγια έχει ξεκινήσει και η συγκεκριμένη απόφαση δίνει «πόντους» σε όλους αυτούς που πιστεύουν ότι το διαδίκτυο ανοίγει νέους δρόμους στην έκφραση και τη δημιουργικότητα.
