Τον μύθο των εργατικών Γερμανών έναντι του «τεμπέλικου» ευρωπαϊκού Νότου καταρρίπτει ο ΟΟΣΑ με τα πρόσφατα στοιχεία του σχετικά με τον μέσο όρο εργασίας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης οι Έλληνες δούλεψαν κατά μέσο όρο 2.109 ώρες το 2010 και οι Ιρλανδοί 1.664 ώρες.
Αντίθετα οι Γερμανοί αποδεικνύονται «τεμπέληδες» με μόλις...
1.419 ώρες, αριθμός αισθητά μικρότερος από όλες σχεδόν τις περιφερειακές χώρες του ευρώ.
Ο μύθος του Γερμανού δουλευταρά έναντι του «Μεξικανού» Νοτιοευρωπαίου ήταν μια «χρήσιμη αυταπάτη» που καλλιέργησαν οι Γερμανοί πολιτικοί προκειμένου να αποφύγουν την οργή των Γερμανών φορολογουμένων, υποστηρίζει ο Ιρλανδός οικονομολόγος Ντέιβιντ Μακ Ουίλιαμς, ο οποίος θεωρεί πως η Γερμανία και η Ευρώπη βρίσκονται ενώπιον μιας σύγκρουσης με την πραγματικότητα ακριβώς λόγω των συσσωρευμένων αυταπατών.
Ο Ιρλανδός οικονομολόγος παραπέμπει στην περίφημη φράση του Σίγκμουντ Φρόιντ πως «οι αυταπάτες μάς επιβάλλονται επειδή μας γλιτώνουν πόνο και μας δίνουν ευχαρίστηση» συμπληρώνοντας πως «πρέπει λοιπόν να το δεχόμαστε αγόγγυστα, όταν κάποιες φορές συγκρούονται με την πραγματικότητα και γίνονται επάνω της συντρίμμια».
Ποιες είναι αυτές οι αυταπάτες; Όπως δηλώνει ο Μακ Ουίλιαμς στον ιρλανδικό «Independent», μέχρι πέρυσι, η μεγάλη αυταπάτη ήταν πως «η λιτότητα δημιουργεί ανάπτυξη. Φέτος βυθίζεται στην ύφεση όλη η ευρωζώνη».
Τώρα η νέα αυταπάτη, παρατηρεί ο Μακουίλιαμς είναι πως το 120 ισούται με το 60, πως δηλαδη
ένα χρέος στο 120% είναι βιώσιμο, μολονότι μόλις πριν από λίγες εβδομάδες ένα χρέος θεωρείτο βιώσιμο μόνο αν βρισκόταν στο 60%. Με δυο λόγια, 120=60 προστάζουν τα νέα ευρωμαθηματικά τονίζει ο οικονομολόγος ο οποίος προβλέπει πως Ιταλία και Βέλγιο θα βρεθούν «να κολυμπούν σε νερά το ίδιο θολά και ταραγμένα όσο τα ελληνικά».
Πηγή: iefimerida.gr
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης οι Έλληνες δούλεψαν κατά μέσο όρο 2.109 ώρες το 2010 και οι Ιρλανδοί 1.664 ώρες.
Αντίθετα οι Γερμανοί αποδεικνύονται «τεμπέληδες» με μόλις...
1.419 ώρες, αριθμός αισθητά μικρότερος από όλες σχεδόν τις περιφερειακές χώρες του ευρώ.
Ο μύθος του Γερμανού δουλευταρά έναντι του «Μεξικανού» Νοτιοευρωπαίου ήταν μια «χρήσιμη αυταπάτη» που καλλιέργησαν οι Γερμανοί πολιτικοί προκειμένου να αποφύγουν την οργή των Γερμανών φορολογουμένων, υποστηρίζει ο Ιρλανδός οικονομολόγος Ντέιβιντ Μακ Ουίλιαμς, ο οποίος θεωρεί πως η Γερμανία και η Ευρώπη βρίσκονται ενώπιον μιας σύγκρουσης με την πραγματικότητα ακριβώς λόγω των συσσωρευμένων αυταπατών.
Ο Ιρλανδός οικονομολόγος παραπέμπει στην περίφημη φράση του Σίγκμουντ Φρόιντ πως «οι αυταπάτες μάς επιβάλλονται επειδή μας γλιτώνουν πόνο και μας δίνουν ευχαρίστηση» συμπληρώνοντας πως «πρέπει λοιπόν να το δεχόμαστε αγόγγυστα, όταν κάποιες φορές συγκρούονται με την πραγματικότητα και γίνονται επάνω της συντρίμμια».
Ποιες είναι αυτές οι αυταπάτες; Όπως δηλώνει ο Μακ Ουίλιαμς στον ιρλανδικό «Independent», μέχρι πέρυσι, η μεγάλη αυταπάτη ήταν πως «η λιτότητα δημιουργεί ανάπτυξη. Φέτος βυθίζεται στην ύφεση όλη η ευρωζώνη».
Τώρα η νέα αυταπάτη, παρατηρεί ο Μακουίλιαμς είναι πως το 120 ισούται με το 60, πως δηλαδη
ένα χρέος στο 120% είναι βιώσιμο, μολονότι μόλις πριν από λίγες εβδομάδες ένα χρέος θεωρείτο βιώσιμο μόνο αν βρισκόταν στο 60%. Με δυο λόγια, 120=60 προστάζουν τα νέα ευρωμαθηματικά τονίζει ο οικονομολόγος ο οποίος προβλέπει πως Ιταλία και Βέλγιο θα βρεθούν «να κολυμπούν σε νερά το ίδιο θολά και ταραγμένα όσο τα ελληνικά».
Πηγή: iefimerida.gr