Η διακοπή την τελευταία διετία της κρατικής επιχορήγησης, ο «βρόγχος» των δανείων και των συμβολικών αμοιβών, η άρνηση εκφυλισμού του συγκεκριμένου μοντέλου λειτουργίας του θεάτρου και η διαμορφωμένη πλέον άποψη πως «ανάλογες μορφές θεατρικής δράσης είναι αδύνατο να λειτουργήσουν χωρίς επιχορήγηση» , ανάγκασαν τους ιδρυτές και στυλοβάτες επί 30 και πλέον χρόνια του θεάτρου να αποφασίσουν το κλείσιμο του.
Στη διάρκεια της συνέντευξης τύπου, ανακοινώθηκε και σειρά θεατρικών - και μη - δράσεων που θα αναπτυχθούν στο θέατρο την επόμενη περίοδο, μέχρι και τις αρχές του επόμενου χρόνου που θα λειτουργεί κανονικά.
Έτσι για την επόμενη Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου προγραμματίζεται η πρεμιέρα του έργου του Κεν Λούντβιχ με τον «συμβολικό» τίτλο «Πανικός στα παρασκήνια» σε σκηνοθεσία Στάθη Μαυρόπουλου, για την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου η επίσημη πρεμιέρα του έργου «Το νερό της ζωής» (βασισμένο στο ομότιτλο παραμύθι των αδελφών Γκριμ) σε διασκευή και σκηνοθεσία Ελένης Δημοπούλου και για την Τετάρτη και Πέμπτη 14 και 15 Δεκεμβρίου η μουσική παράσταση «Κάνε άλμα πιο γρήγορο απ τη φθορά» - συμπαραγωγή της Πειραματικής Σκηνής της τέχνης και του τμήματος θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.
Για τις αρχές Ιανουαρίου προγραμματίζεται επίσης μπαζάρ με θεατρικά αντικείμενα αλλά κυρίως με τεύχη του περιοδικού «Θεατρικά Τετράδια» που εκδίδει ανελλιπώς από την ίδρυση του το θέατρο.
Η πειραματική σκηνή της «Τέχνης» ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1979, στο πλαίσιο της Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρείας "Τέχνη", με πρωτοβουλία του θεατρολόγου Nικηφόρου Παπανδρέου.
Παρουσίασε έκτοτε περισσότερα από εκατό έργα (Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Mπεν Tζόνσον, Γκολντόνι, Mαριβώ, Ίψεν, Tσέχοφ, Λόρκα, Μπρεχτ, Mπέκετ, Iονέσκο, Πίντερ, Φρίελ, του Μακ Γκίνες και του Φόσε, του Καπετανάκη και του Ξενόπουλου, του Ποντίκα και της Αναγνωστάκη.).
Παρουσίασε σε πανελλήνια "πρώτη" άπαιχτα κείμενα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, της Στέλλας Mιχαηλίδου, του Άκη Δήμου, της Φωτεινής Φραγκούλη, της Λένας Διβάνι, της Πένυς Φυλακτάκη, του Γιώργου Χατζόπουλου, του Σάκη Σερέφα και επίσης του Γιάννη Ρίτσου, του Οδυσσέα Ελύτη, του Νίκου Mπακόλα αλλά και σε πανελλήνια πρώτη έργα σύγχρονων δραματουργών ( Γιούκιο Mισίμα, Nτύλαν Tόμας, Ίνγκμαρ Mπέργκμαν, Eρίκ Pομέρ, Γιασμίνα Pεζά, Tιμπερλέικ Γουερτενμπέικερ, Σάρλοτ Kήτλυ, Κατρίν Ανν, Tομ Mέρφυ, Tζορτζ Tαμπόρι, Πέτερ Tουρίνι, Κόνορ Μακφέρσον, Γιον Φόσε, Φρανκ Μακ Γκίνες, Mατέι Bισνιέκ, Ξαβιέ Ντυρενζέ, Ζοέλ Πομμερά).
Περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα και εμφανίστηκε σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού: Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Σουηδία, Νορβηγία, Ουγγαρία, Σλοβενία, Ρουμανία, Αυστραλία, Αίγυπτος., είναι μέλος από το 1996, της Ευρωπαϊκής Θεατρικής Σύμβασης (European Theatre Convention), μιας οργάνωσης 40 κρατικών, δημοτικών και επιχορηγούμενων θεάτρων από 20 χώρες της Ευρώπης και τιμήθηκε με το βραβείο της Ένωσης Ελλήνων Kριτικών για τη συμβολή της στην καλλιτεχνική ανάπτυξη της περιφέρειας.
Από το 1994 έως το 2006 διοργανώνει το διεθνές φεστιβάλ "Θεατρική Άνοιξη". Από το 2008 οργανώνει τις "Προτάσεις", ένα "εργοτάξιο θεατρικών αναζητήσεων" με τη συμμετοχή ελληνικών θιάσων και επιχορηγούνταν από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού/ Εθνικό Κέντρο Θεάτρου και Χορού.
Από τη σκηνή του «πέρασαν» και συχνά έκαναν το ντεμπούτο τους πολλοί γνωστοί -αργότερα με την κάθοδο τους στην Αθήνα- ηθοποιοί όπως οι: Καριοφυλλιά Καραμπέτη, Σοφία Φιλιππίδου, Νίκος Σεργιανόπουλος, Σπύρος Παπαδόπουλος αλλά και δεκάδες άλλοι που έμειναν μέχρι τέλους κάνοντας θέατρο για την... ψυχή τους και τη Θεσσαλονίκη.
Πηγή: NewsIt.gr
